Cuma, Temmuz 15

dilimin ucundakiler

saçma sapan diyaloglara girmekte üstüme yoktur.
monologlarım daha çoktur
mesela geçen gün buzdolabına
"bak bu meyveleri çok soğutuyosun" diye fırça çektim
yalnız kalınca insan normal
yeni ev ve hayatımın düzeni böyle
1 ay 30 gün ve ben bunun neredeyse 15 20 günü yalnızım.
Allah dağına göre kar verirmiş ben yalnızlığı severim

Neyse baba evimde örümcek bile olmazdı
böcek görmüşlüğüm nadirdi
yeni evimdeyse daha önce hiç görmediğim
tipini bişeye benzetemediğim acaip bi böcek var
karşılaşıyoruz kendileriyle ara sıra
koridorda mesela bana yol veriyolar
bende mersi diyerek yoluma devam ediyorum
o da muhtemelen kırıntı dahi bulamadığından
yuvasına dönen biri
bana saydırıyo olabilir "gene yemek yapmamış tembel" diye
ama yalnızken yemek yapmaktan çok meyve yemek daha zevkli
hele yaz sıcağında
tamam üşeniyo da olabilirim ama tek başına
koca tencere yemek yap ye falan ı ıh

bazen yatak odasında görüp kızıp azarlıyorum
mahrem burası lan çık diye
çoluk çocuk doluşmayın odama aaaaaaaa
salonda çok az gördüm kendilerini
tv izlemeyen asosyal bir aile sanırım
geçen koridorda mutfak kapısının önünde gördüm
yine aç kaldık diye hayıflanıyodu
selamımı verdim ve üstünden atladım

anladığınız üzre ben evdeki gördüğüm tek tük böcekleri öldüremiyorum
korktuğumdan ya da tiksindiğimden değil
bi zararı olmadığını öğrendiğimden
onlarında yaşamaya hakkı var diyerekten saldım gitti
adı kalorifer böceğiymiş
kendisiyle tanışmamız eşim sayesinde oldu
ilk karşılaşmamızda ben bi şokla
"aaaaaaaaa böcek" diye çığırdım
"sensin böcek" demiş olabilir ama duymadım.
tarantula gördüğümü sanan sevdicek gelip
"kalorifer böceği o ilaç alırız bişi olmaz" dedi
bu sayede tanıştık
memnun oldum ben de fulya sn kalorifer böceği
sonra isminden dolayı benim bomba sorum geldi
"iyi ama kaloriferler yanmıyo ki?"
ulan!!!
Adı öyle...
Lafı yapıştırıverdi sevdicek hemencek
"hamam böceklerini sadece hamam da mı yaşıyo sanıyosun"
"evet" aynen öyle sanmıştım ben çok uzun zaman.
Şimdi evimi onlarla paylaşıyorum
benden hoşlanmamış olabilirler
malum yemek yapmayan bi ev sahibesiyim
eşim gelince bayram edebilirler
ama ben pek döküp saçmam o nolcek bilmiyos...
beni şikayet edebilirler
beyfendi siz yokken yeni ev arkadaşımız eşiniz bayandan şikayetçiyiz
aç kaldık telef oldu çoluk çocuk

hmmmm peki oldu o zaman!









na bunlarda evden bi kaç kuple...
çok eşya yok
mottomuz şu: az eşya çok mutluluk
bi tv bi koltuk bi yemek masası bi insanın yaşam alanındaki zaruri ihtiyaçları.
gerisi sırf gösterişten ibaret gelir bana
gerek yok fazlasına.

2 yorum:

  1. tipki benim evim gibi...sapsade ne güzel.Hic bir zaman sevemedim bende evin icinde kalabalik esyayi.
    Allah güle güle agiz tadiyla oturmayi nasip etsin size...

    Ö böcüklere ara sira bi kap kirinti falan koyver ya yazik bak acidim simdi böcücüklere:)

    YanıtlaSil
  2. Fulya' cım ben de hayvanseverim ben de öldfüremem ama, o kadar çabuk çoğalıyorlar ve hayatını öyle cehenneme çeviriyorlar ki. Bir tanesine kıyamazken katliam yapmak zorunda kalıyorsun.Aile kalabalıklaşınca misafirlikleri çekilmez oluyor. Bence on(lar) dan hemen en kısa zamanda kurtulmaya bak. Camdan mı atarsın bilemem.
    Evin çok güzel. Güle güle otur :))

    YanıtlaSil

"kafan çok güzelmiş güle güle kullan"