Pazartesi, Ocak 31

i love nikon

uzun bir aradan sonra ...

ofisteki bir yasaklamadan sonra katakulli ile yeniden bloğuma kavuştum!

hah ayrı da düşmemiştim de işte akşamları çok pis bir üşengeçlik bünyemi sardığından
laptopu değil açmak tozunu almaz olmuştum
sonra ofiste yasak olan bloğu açmanın yolunu keşfettim...

zaten bloga yazıları ofisten yazmayı nasıl bir alışkanlık haline getirmişsem evden yazınca o tadı alamıyorum alamayacağımı düşünüyorum vs vs vs...

bi ton şey oldu yazmak istedim yazamadım aklımdan uçanlar oldu kaçanlar oldu
sırf geyik dolu şu postu bile yazarken özgürlüğün ne kadar güzel birşey olduğunu anladım

bu aralar çok şeyi özler oldum

fotoğraf çekmeyi çok çok ama çok özledim
ne zaman yanıma almasam makinemi, mutlaka harika bir manzara, bir şekil, bir durumla karşılaştım
ne zaman makinemi yanıma alsam "bugün olmaz, evet olmadı"  durumunu yaşadım
sinirimden çatladım...
ama yine de o kadrajdan bakmayı çok ama çok özledim
bir de makinemi kimseyle paylaşamadığımı anladım
en son geçen hafta eminönü galata dolanırken yine o meşhur takaya bindik. Kaptan amca paldır küldür bindirdi bizi.
Yok biz açız usta dedik deniz havası iyi gelir dedi "havamızı almış olduk"... sonra makinemi görüp
"ver bende sizi çekeyum" dedi... Şimdi a dostlar taka dediğiniz 3 e 5 metre bile olmayan ya da anca o kadar olan ufacıcık bir tekne... Bi dalga gelse hop derya deniz...
Kaptan ellerini uzattı makinemi almak için ben sandım azrail geldi canımı alacak...
Nasıl zor anlardı anlatamam size... Vermemek için çok ıkındım ama nafile laz inadı vardı amcada "ver işte çekicem"

Neyse içim acıyarak verdim makinemi... Artık nasıl bir sabrı denemesine tabi tutulduysam o an...
 Amca tamam çekeceksen çek di mi yokkkk bi artizlik geldi kendisine eğiliyo küçücük takada. Diyom çek işte...
Sen git denizle neredeyse sıfır olan takanın camından geri doğru sark diyemiyosun ki "bak objektifi çevir uzaklaşırız biz, yamulma o kadar canımdan can gidiyo burda"

 Neyse çekti fotoğrafı kaptım makinemi elinden... ama nasıl bir his anlatamam. Amca o an denizden düşse koşup atlar nikonumu kurtarırır kurular üfler sarar sarmalarım... Delirmiş olmam mümkün...

allah sonumu hayretsin ne diyim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

"kafan çok güzelmiş güle güle kullan"