Cuma, Kasım 5

bunu bana yapma

Çoğu zaman mütemadiyen acaip acaip diyaloglara giriyorum babamla ve abimle...

Beni şoktan şoka uğratabiliyorlar ikisi birden. Tek tek aslında.

Geçtiğimiz pazar babamda evdeyken fırsattır diyerek dışarı çıktık (neyine) ( otur evinde)
Heryere arabayla gidip gelmeye alışkın babamı bindirdim belediye otobüslerine halka karışsın diyerekten (hata) (senin neyine) (bin arabana)

Neyse efenim böyle tıngır mıngır giderken beni afllatan ama aslında babamın iyi niyetle söylediği şu diyalog gelişti...

Konu şu: satın almak için araba arıyoruz kendimize. Evet ev derdim bitmedi şimdi de araba aramaya başladım. Sürekli bi arayıştayım artık ya belayı ya mevlayı bulucaz kısmet...

Neyse otobüsün hemen yanında bir renault marka otomofil durdu. Benimde baktığım modelelrden biriydi babama dönüp "şunun fiyatı ne kadardır acaba bunu araştırayım" dedim...

Babamdan beni dumura uğratan o laf geldi "hmmm sizide fordçu yapalım"

Ha ne nası yani? Ayıp değil mi baba? İnsan evladına böyle şey der mi? Babası böyle derse kızı naapmasın ki şimdi?

Dilimi ısırmasam "olur baba kimden başlayalım" diyecektim ki engin ahlakım ve terbiyem buna engel oldu...

Sonra günlerden bugün 5 kasım yani. Akşama bizim bi iş yemeği var (angarya yani)
Yemeğin yeneceği otel ikametime yakın olduğundan abimi arayıp beni akşam çıkışta almasını istedim.

Uzatmıyorum diyaloğa geçiyorum;
Ben: abi bak şimdi yemek var sen beni gel 9 10 gibi al
Abi: yemek o saate biter mi?
Ben: ya bitmesede sen gel işte ben çıkarım negsel
Abi: tamam madem öyle bende geleyim banada masa ayır
(yalnız kaç kişilik yiyecekse sandalye değil masa istiyo paşam)
Ben: ya tamam gel sende ye ama beni al mutlaka
Abi: Peki tamam dansözde varmı????

Lan ne dansözü?? İş diyom otel diyom toplantı diyom sen bana dansöz diyon...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

"kafan çok güzelmiş güle güle kullan"