Kaplumbağa formundaki insan yavrusu...

Elimde bavul sırtımda çantam pazar öğlen saatlerinde metrobüse binmek üzere yola koyuldum... koordinatları vermemin sebebi beni görmüş olanların bu yazıyı okuyup "a lan ben gördüm ki seni" diyenlere vicdan azabı çektirmek. Yardım etmediğiniz için!! Nasıl vicdanınız var len sizin hı? Bende bi daha bavulunuzu taşımicam bak gör...

Neyse elinde ve sırtında koca çanta varsa git koridorda dur ya da kapı dibinde dur di mi? Aaaa yok rahatımızada pek düşkünüz yol uzun ya!! Gittim cam kenarına konuşlandım ama nasıl? Ben geçtim sırt çantamı kucağıma aldım bavulu peşimde sürüklerken amcanın tabiri caizse kucağına koydum bavulu... Sağolsun pek iyiymiş olsun olsun dedi aldı bavulumu sahiplendi... Öylece gittik bir süre. Sonra bu amca benden önce inecekti artık nasıl yayılmışsam beni rahatsız etmemek için bacağını bavulun üstünden atarak indi. Bendeki yüzsüzlük kikmsede yok ayol...

Benim düşüncem aktarma yaparken boğaz köprüsünde inmekti. O yüzden kapı önünde durayım da rahat ineyim dedim. Yine bi rahatlık söz konusu evet... Ama metrobüsteki hesap aktarmada uymadı.. Arkamdan gelen kalabalık beni itiverdi bir koltuğa. Kendimi yine elimde bavul bi koltuğa sıkışırken buldum ve yine bi adamın kucağına bavulumu koyarken... Sağolsun o da artık halime acıdığından "olsun olsun" diyerek bavulumu sahiplendi. Dizlerini kırdı kendine çekti bana yer açtı... Artık dayanamadığından mı bilemem 2 durak sonra indi. Yerine oturacak gence yalandan yer açmak için bavulumu çekiştirdim o da sağolsun pek iyyimiş sırf ben rahat edeyim diye "olsun olsun" dedi ayaklarını koridora sarkıttı. Burdan hepinize selam ediyorum. Cennette yeriniz hazır... Bavulum böylw yaparken sırt çantamın arkamda yumrukladığı insnaları hiç saymıyorum farkındaysanız. Artık ben utandım o halimden ama napim...

Metrobüsten indim söğütlüçeşmede. düşüncem 16d çift katlı otobüsüne binip evime gidebilmek. Ama taaa boğa heykeline kadar o çantaları taşımamda gerek... bi kaç yüz metre yürüdükten sonra gelen dolmuşa binmeye karar verdim ve bindim... Gelen ilk dolmuşa el edip bi güçle atladım içine. Bi yandan bavulumu tutup bi yandan para ayarlarken yine melaike amcalardan birisi ses etti "olsun olsun ben tutuyorum bavulunu". Hay dedim allah razı olsun amcaaa sende olmasan halim nolurdu. Paramı ayarlarken 1,5 lirayı tamamlayacak olan 50 kuruşum merdivene düştü. 10 kuruş olsan tınlamam ma değerin çok seni almam lazım dedim paraya. Evet madeni parayla konuştum... Tam ben merdivene eğildim parayı alcam minibüs durdu. O durunca sırtımdaki çantam kafamdan aşağı hop dedi kadı o sırada kapı açıldı teyzenin birisi "iniyo musun" dedi. Hayır biniyorum dedim. İçinde seyahat ettiğim dolmuşa nasıl binebilirdim?? Neyse 50 kuruşu alıp şöföre uzattım "bi kişi rıhtım". Şöför sanki beni honoluluya götür demişim gibi "rıhtım mı" diyerek arkasını döndü. Bende içimden "salağa bak rıhtımı bilmiyo" dedim. Bütün dolmuş ahalisi "bu rıhtıma gitmez" dedi. "İncem bennnnn" diye bi feryat ettim.  Dolmuş durdu ben indim. İndiğim yer metrobüsten indiğimde geldiğim noktaydı. Yani başa dönmüştüm... Süper di mi? Bu arada hava süperdi. bi yerden alıp bi yerden vermek bu olsa gerek...

Bin türlü zorlukla rıhtıma inebildim. Bişeyler atıştırdıktan sonra (can mı dayanır onca yola) çift katlı otobüsüme binmek üzere düştüm yola. Efenim rahatlığıma düşkünlüğüm buradada sürdü. Onca yüküme rağmen otobüsün altında değil üstünde oturmak üzere çıktım üst kata. Deli misin? Derdin ne? Daracık koridora bavulumu, yan koltuğuma sırt çantamı koyup geniş geniş seyahat ettim...

Şu anda bi ton iş beni bekliyor ben oturmuş bu postu yazıyorum. Çünkü yazmayı çok özledim... Yazmasam içimde patlardı bi de...

Beni görüp bavulumu taşımama yardım etmeyenlere de selam olsun hıh...