Kar Mağduru Olursan Eğer...

Yılbaşından beri kar yağsın, aman yağsın diye diye ettiğim dualar kabul oldu. Buraya kadar herşey güzel ben mutlu hava bulutlu geçinip gidiyorduk. Üşengeçliğimden çektiğim resimleri ekleyememiş olsam da bu akşam bu kısmı telafi edeceğim.

Dün yine memleketim İstanbul için kar yağacak haberlerini sağda solda okuyup nasılsa güven olmaz diyerekten önemsemedim. Önemsesemde yapacak bişeyim yok sonuçta servisle evden işe işten eve acaip monoton bir hayatım var. (Nasıl değiştiririm bilmiyorum)

Dün ilk defa bu monotonluğu lapa lapa yağan kar sayesinde attık bir akşam da olsa. Servisimiz TEM otoyolundan tngır mıngır ilerlerken bir anda arkadaşım Şafağın dürtüklemesi ile uyandım "fuli kalk kız bak lapa lapa yağıyor". Çoğcuklar gibi sevinen bünyem yolda tek tek kalan arabaları gördükçe eve nasıl gidicem lan sorusu ile hüzne boğuldu ki beklenen son çok uzak olmadı malisif.

Uğur Mumcu mahallesine giremedik, girmek istedik ama beceremedik. Tüm servis ahalisi arabanın ön koltuklarına sıvıştık ki arabamız kaymasın. Neyse ki kaymadı ama yolda kaldı. Bekledikçe arabanın sağı solu kar doldu baktık olacak gibi değil "e haydi inip 2 kar topu oynayalım" dedim. Buraya kadar herşey normal çünkü biz arabamızın oradan kurtulup yola çıkacağını sanıyorduk amaaaa muhtemelen kar taneleri bana "nanik" yapıyordu ben öyle düşündüm diye.

Arabamız bir türlü ilerleyemedi biz de beklemekten yıldık. Aha lan dedim mahsur kaldık. Amanın bu yaşıma geldim bunlarıda mı göreceğidim ben?? Her sabah ve akşam toplasan 1 dakikada geçtiğim o caddede saplandık kaldık. Sevdicekle yaz akşamları oturup çay içtiğimiz tesisin bahçesinde karla hatıra resimleri bile çektik biz. O bahçeyi bu denli beyazlara boğulmuş ve bana arka fon olarak göreceğimi hiç düşünmezdim. Şimdi geldi aklıma girip 2 çay içeymişiz de böyle ateşlenip durmasaymışım ben.

Neyse baktık servis ilerlemiyor biz düştük yollara. Yoğun yağan kar ve tipi altında yarı yolda bizi eken ve geri dönen arkadaşımız Sinanın da gitmesi ile Şafak ve ben tek başımıza 1,5 2 saat yürüdük. Ayaklarımı hissetmemeye başladığımda tek düşündüğüm bana ait gibi görünen ama benden bağımsız hareket eden 2 siyah bottu onlar artık. Kar ile münasebetim bu kış sadece camdan izlemekle sınırlı kalacak muhtemelen.