Perşembe, Şubat 4

Artık Kısa Cümleler Kuruyorum


Bugün kendimi robot gibi hissettim. Robotların hisleri olmaz aslında ben de zaten hiç birşey hissetmedim sadece robot gibi olduğumu hissettim düşündüm hayalini kurdum bu durumun.

Her sabah önce alarmın sonra babamın "kalk hadi sabah oldu" sesi ile uyanıyorum. Tepkisizce yattığım yerden kalkıp dolabıma yönelip kıyafetlerimi hazırlıyorum, rutin sabah el yüz yıkama ritüelinden sonra ki yine de ayılamıyorum, işe gitmek üzere hergün garip bir takıntı ile aynı dakikada evden çıkıyorum. Ben tüm bunları haftanın 5 günü yaparken hiç sesimi çıkarmıyorum. Ne erkenden uyanmaya bir isyanım oluyor ne ayılamamış olmaya ne soğuk havaya ne karanlığa. Kendi kendime garip geliyorum, artık ben hiç ses çıkarmıyorum.

Bugün artık hiç birşeye hiç bir olaya tepki vermediğimi düşündüm gördüm...

Cümle bile kurmadığımı fark ettim. Erdener abiye döndün diye serzenişte de bulundular bana önemsemedim. Uzun cümleler kurdum dinletemedim.

Derdimi söyledim vardır bi suçum oldu, laflar dinledim kırıldım "kırıldım ama" dedim "haklıyımdır" dendi. Ben söyledim "bencil" oldum.

Bu yazıyı dün yazdım bugün yayınlıyorum okudum dünle bugün arasında fark yok. Yine aynı dakikada evden çıktım ben. 06:22

Ha zaten benim günlerim arasında da pek bi fark yok...

Şebnem Ferah'ın dediği gibi; Artık Kısa cümleler Kuruyorum...

2 yorum:

  1. Size Şebnem Ferah'tan bir doz "Herşey insanlar için" yazıyorum.Tok karnına bir sabah bir akşam..

    YanıtlaSil
  2. Sevgili uf; tıp okumak istedin de engel mi oldular kafam karıştı bak şincik?

    YanıtlaSil

"kafan çok güzelmiş güle güle kullan"