Çarşamba, Eylül 1

ben ve dayak yeme potansiyelim

Hiç bi zaman dışarı çıktığımda hele ki aslı yanımdaysa beni normal şeyler bulmaz...
Mutlaka bi arıza tiple karşılaşırım olmadık diyaloglara girerim...
Son günlerde ise durum azıcık daha değişti... potansiyel bir dayak yiyici konumunda dolanıyorum...

Yani çemkirdiğim insanlardan birinin tersine gelirsem durum 2 ters bi düze dönebilir...
Özet geçiyorum;

Yiyecek bişey yoktu yemekhanede bugün. Yağmurda yoktu dedik dışarı hep gittiğimiz doğuş power center denen yere gidelim.



Gittik de zaten...


Sonra yemek yedik bi baktık yağmır bastırmış!!!


Bekledik servis gelmedi e hadi dedik madem taksiye binelim


Köşeye geçtik bekleme amaçlı...


Yağmırda taksi bulmak na mümkün tabi koca İstanbulda


Servis geldi o sırada binmeye yeltendik...


Şöfer çemkirdi “sırayı bekleyin vırt zırt” iyi dedim peki...


Sonra bindik servise

şöfer amca:
“siz doğuştanda gelmiyosunuz zaten” diye çemkirmeye devam edince bende şalter attı!!


Dedim "ne biliyosun? Fiş mi çıkartıcaz illa ki?"


"Köşede bekliyosunuz" diyo "sıradan gelmediniz" buyur buradan yak...


 "sana mı sorcam nerde beklicemi, bu yağmurda taksi beklemediğimi ne biliyosun" diyince ben


Sustu! (bi zahmet)


Sonra ön koltuktaki kadın inerken bana baktı...


“ne baktın bacım” didim


Geçen haftada Aslıyla yemekteydik kadının teki aslının tabağına düşercesine baktı


“çok baktın bişi var mı” dedim


Bugünlerde çenem çok düştü


hayrolsun...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

"kafan çok güzelmiş güle güle kullan"