Salı, Mart 2

Bir Beceriksizin Aynasından

Hayatta bazı şeyler vardır asla beceremezsiniz. Ne kadar çabalarsanız çabalayın çizdiğiniz bir resimin cin aliden öteye gidememesi gibidir. Benim malesef öyle bir yeteneksizliğim var ki evlere şenlik. Aslında yeri geldiğinde kendimi çok ayıplamama bazende kızmama sebep olan bi beceriksizlik durumu.

Kimi zaman kendimi komik durumlara düşürdüğüm bi beceriksizliğimdir benim makyaj yapamamam. Ha aslında yaparım çok güzel palyanço oluveririm o derece. Allah el vermiş, kol vermiş göz vermiş çiz diye boya diye gör diye. Yok zerre yetenek yok.

Alışkanlıkla da alakalı bi durum bu makyaj meselesi aslında. Ben beceremeyişimin yanı sıra sevmediğim içinde çok yapmam kendisini. Ya da beceremediğim içinde sevmiyo olabilirim. Emin değilim. Oysa hergün ofistekiler boyanırken heveslenmiyorda değilim kendilerine. O renk far var mı? Ayyyy bunun rengi çok güzelmiş muhabbetlerine hiç girmiyorum ben. Zaten bana fazlaca "kız" muhabbeti gibi geliyo neyse. En son bu cumartesi anladım ki makyaj bana çok uzak bir terim.

Cumartesi katılacağım bir yemek için haliyle sıfatıma renk katmam gerekiyordu. Benim makyaj çantamda derin bir boşluk olduğundan çareyi arakdaşım aslının kapısını çalmakta buldum. kendisi hazine değerinde bir çantayı benim gibi bir cahile emanet etme gafletinde bulundu. hoş son uyarısınıda yaptı "şaklabana dönme". Benimde niyetim kendimi bildiğimden göz kalemi ve ruj ile çantadan nemalanmaktı.

Çantayı açtım baktım baktım baktım ney ne işe yarar diye. Aslının kapatıcı sür demesi kulaklarımda çınladı. Peki kapatıcı hangisiydi? Açık renk kutuyu aldım sürdüm ama pek kapatmadı gibi geldi meğer kendisi kremmiş. Boşverdim o konuyu bildiklerime geçtim ben. Gözüme kalem çektikten sonra işimin bitmiş olması gerekiyordu ama içimdeki makyaj canavarı uyandı o çanta karşısında.

Onu da sür bunu da sür dürtülerim had safhaya ulaştı. Önce rimel sürdüm. Sonra far ilişti gözüme işte zurnanın zırt dediği yer ki hiç hiç ama hiç beceremem. Pek tabi beğenmedim silmeye kalktım bu sefer rimel yanaklarıma kadar bulaştı. Bu arada gözler kan çanağı. Rimeli çıkarmak için uğraştıkça 10 yaş yaşlandım resmen. En sonunda yüzümdeki tüm boyaları silip aklanıp paklanıp çekildim aynanın ve palyaço fulinin karşısından.

4 yorum:

  1. Senin makyaja ihtiyacın yok ki Fulya' cım. Hiç kalkışma bence. Bak zaten yüzüne gözüne bulaştırmışsın.Hem de kelimelerin gerçek anlamıyla :))) Ne gerek var...

    YanıtlaSil
  2. Haklısın asu teyze bi daha makyajmış fondotenmiş rimelmiş sürmem elime yüzüme:)

    YanıtlaSil
  3. Doğru söylüyor valla Asu Teyze..Hele o yüzünden eksik olmayan, engellenemez bir gülümseme var ya.. İşte o varkene hiç mi hiç gerek yok..:)

    YanıtlaSil

"kafan çok güzelmiş güle güle kullan"