Bi Susar mısınız?

Seneler önce bir süt ürünleri markasının çıkardığı su için kullandığı slogandı. Reklama girmeyeyim diye isim vermiyorum. (o derece okuyanım çok ehi ehi) Şimdi ise benim karşı çatıda çok sesli koro modunda uykumu baltalamaları sebebi ile martılara sıkça söylendiğim söz.

Üzerine onlarca şiir yazılan, yaz kış vapurlarda artistik pozlarını yakalamak için insanların türlü şekillere girdiği, bilimum simit kaşarla beslenen (vapur, feribot kısmında), her daim sevilen, duyusallık, asilik bilimum duyguların üzerine yüklendiği bir kuş olan martıdan ne derece tiksindiğimi anlatmaya kelimeler yetmez. Hayvan düşmanı değilim ama martılara karşı son 10 yıldır duyduğum nefreti evime gelip bir gece konuk olan misafirlerim çok daha iyi anlarlar.

Her sene mayıs ayında karşı apartmanın çatısına bir martı ailesi yavruluyor. Benim kabusum işte bu aylarda başlıyor. Senenin en sevdiğim dönemi olan ilk bahar yaz benim için azap günlerine dönüşüveriyor. Bu kuşlarda saat kavramı yok bunu bi kere öğrendim o kesin. Ayrıca olabildiğince çirkef hatta kuş familyasının en yüzsüzü diyebilirim. Susmuyorlar anası ayrı danası ayrı ötüyor. Ötsün ona birşey demiyorum ama mümkünse benim uyanma saatlerime yakın ötsün alarm niyetine kalkarım.

Haftanın 5 günü sabahın köründe (05:45) kalkıp işe giden biriyim, haliyle uyuduğum her dakika altın değerinde. Sabah 4 gibi önce yavru martı başlıyor viklemeye "viykkkkkk viykkkkkk" diye sesi kısılmışcasına ilginç şekilde ötüyor ve inanılmaz derecede sinir bozucu bir ses. Yetti mi? Yetmez lütfen!! Bu sefer koşup gelip anası başlıyor gak da gak... O kadar geliştirmişler ki bu ötme işini kahkaha attıklarına tanık oldum o derece. Ben de boş durmuyorum tabi onların bu koro çalışmaları karşısında. Ama dedim ya susmuyorlar yüzsüzler diye. Evde patates soğan kalmadı atacak bana mısın demediler. Tüm zerzevatımız karşı çatıda resmen. Attıkça ötüyorlar yüzsüzler.

En son hain planım ise kuru sıkı bulup tek tek vurmak idi ama o kadar cani değilim, sonumuz ne olacak kısmet. Benim bu sevgisizliğime ve her daim yaptığım planlarıma şaşıran, beni hayvan düşmanı ilan eden arkadaşım ve teyzem aralıklarla evimde misafir oldular ve özellikle odamda ağırladım kendilerini. Sonuç; sabah uyandıklarında martılarla ilgili ikisinin de kafasında hain planlar oluşmasıydı.

İşte bu yüzdendir ki bu derece çirkef yüzsüz bir kuş türüne bunca anlam yüklenmesini anlamam.