analı oğullu bol fotolu ...

yazmayalı nee ka çok zaman olmuş...
ben aynı ben sayın okuyucu
yazmamam bile işte tam bu sebeptendir üşengeçlikten
yoksa sürekli bi bunu yazaydım eyiydi modundaydım ama
el kadar bebe ile üf zor geldi valla

haala evdeyim biliyonuz mu?
şaşırdınız mığ?
doğum izni süt izni senelik izin ücretsiz izin derken işin mokunu çıkardım... Pişman mıyım?
Değilim...
İşe başlar mıyım başlayabilir miyim nasıl yaparım şimdilik çok pis bir karar aşamasındayım!
Hayattaki en zor soru ve cevabı şu duruma dairdir sanırım!

evde olmasam zaten sürekli bir post yazardım iş yerinde paçanıza yapışan ıkır mıkır eden bi bebe yok neticede
kahve içiyom ben yeaaa accık dinlenem diye diye post yazmışlığımız çok idi

amma yaklaşık 9 aydır umutsuz ev kadını modundayım
öyle ki günlere bile katılır oldum lan valla
sırf sıkıntıdan he!
günler geçmek bilmiyo diyemeyeceğim YALAN olur!

sabahın 6sında başlayan koşturmacada akşamı nasıl edicem diye düşünürken
sevdiceğin çıktım geliyorum telefonu ile
oha yine akşam oldu diyerekten bi anda meyhane havasına girmiyo da değilim!

bu süreçte kısaca özetler isem
bizim geç doğan sıpa hızlı yaşar oldu,
4. ayda yuvarlanmaya başladığından ötürü koltuğa değil yere örtü serip yere bırakmamla
sürünürüm ki ben diyip sağa sola tırtıl gibi gitmeye başladı...
akabinde emekleme bit tabi möblelere tutunup ayağa kalkma kısmı geldi...
5. ay dolmadan diş patlatıp elimi kırt diye ısırmasıyla
"askere gönderirim ki ben bunu" moduna geçiş yaptım
ek gıda işi yılan hikayesi anacım
bugün bayılarak yediğini öbürsü gün
"bu ne lan" triplerinde suratıma püskürttü
yemek yemede en pis kısım hapşırma bunu da not alın
ay hapşurasım geldü deyip ağzını kapama huyu yok bebek milletinin
bi anda yedirdiğinizi giydiriyorlar size


daha çok yazardım ama
"şşş napiyon sen orda" bakışları altında laptop klavyesine el koydu

pardon patron kim demiştiniz?